Najprościej mówiąc jest to obiekt o bardzo znikomym zapotrzebowaniu na energię. Jest to bardzo odporny na straty ciepła budynek, dobrze zlokalizowany pod względem geograficznym, nastawiony na zyski cieplne od promieniowania słonecznego, którego koszty ogrzewania mogą być nawet 10 razy niższe niż budynku wybudowanego w technologii tradycyjnej.
Jeżeli chcielibyśmy zdefiniować pojęcie domu pasywnego musimy określić jego podstawowe cechy. Według Polskiego Instytutu Budownictwa Pasywnego taki dom charakteryzuje się poprzez:
1) zapotrzebowanie na energię użytkową do ogrzewania i wentylacji – poniżej 15kWh/(m2*rok)
2) współczynnik U okien powinien mieć wartość poniżej 0,80 W/(m2K) łącznie dla całego okna (szklenie + rama) a współczynnik g musi mieć wartość w przybliżeniu 50%
3) szczelność powietrzna budynku n50, 1/h powinna mieć wartość nie większą niż 0,6
4) zastosowanie wentylacji z rekuperacją o wysokiej sprawności odzysku ciepła powyżej 80%
5) pokrycie zapotrzebowania energii do ogrzania ciepłej wody użytkowej zapewniają kolektory słoneczne lub pompy ciepła
6) architektura wykorzystująca pasywne ogrzewanie budynku uzyskane dzięki promieniowaniu słonecznemu
Jak widać to dość wysokie wymagania, które niełatwo spełnić. Dom pasywny znacznie odbiega swoimi właściwościami od tradycyjnego.